Yazmak için güzel bir zaman yakalamışken değerlendireyim dedim hemen. Ne kadar oldu bilmiyorum , sanıyorum 3 ayı geçti buradayım. Artık saymıyorum günleri , takvime bilerek bakmıyorum. Havaların güzelleşmesini, güneşin tenimi tatlı tatlı ısıtacağı zamanları bekliyorum , zamanın nasıl hızlı geçtiğini bir kere daha anlamak için. Hayatımın hiçbir döneminde havaların ısınmasını bu kadar çok, bu kadar istekle beklememişimdir sanıyorum...
Çok şey değişti. Çok şey öğrendim ve gördüm. -En başta bunu hissediyorum. Gördükçe bir kere daha anladım ki istediğim gerçekten buymuş. Ama hala içime sinen bir parfüm bulamadım ya da spor yapmalıyım düşüncesini hayata geçiremedim. Böyle küçük aksilikler de var elbet. Ama güzel filmler izledim zaman buldukça , birkaç kitap okudum. Hislerim hakkında notlar aldım ve bir de yapacaklarımla ilgili.
İki şeyin çok kıymetli olduğunu anladım. ‘’Hayır diyebilmenin gücü’’ ve ‘’Neyi istemediğini anlama becerisi’’. Beceri ve güç diyorum çünkü yaşamın içinde hayır diyebilmek de zor ne istediğini bilmek de.
Bir başkaya ülkeye gelmekle ilk istediğim farklı yerler görmek ve başka insanlar tanıma isteğiydi. Beni buna iten , bunu arzulamamı sağlayan. buydu işte. Ama bunun altında bu kadar önemli ve değerli bir şeyin yattığını bilmiyordum, fark etmemiştim henüz. Yeni insanlar tanıdıkça , yeni ve bizden farklı olan insanlar demeliyim, kendimdeki farklı yanlarımı keşfettim, keşfediyorum. Yeni yerleri farklı gözlerle görmeyi öğrendim. Öğrendikçe ve yaşadıkça kendimi daha farklı görmeye,anlamaya başladığımı söylemeliyim.
Ah bir de ! Yazmanın benim için bu kadar kıymetli oluşunu geç keşfettiğimi hissetsem de , o ipin ucunu son anda yakalamanın verdiği keyif ve özgürlük duygusuyla daha fazla denediğimi görüyorum. Hatalar yapıyorum , herkes gibi. Yıllar önce bir kağıda üzeri karalanan bir iki cümleden fazlasını yazıyor olmak olabildiğine güzel bir adım benim için..
